Is het de tijd dat je tegenwoordig alles overdenkt? Of ligt het misschien aan de leeftijd? Is het mijn vak/werk dat mij elke keer aan mezelf laat twijfelen? Die gedachtes he, die zijn soms toch zwaar irritant! Ik zou willen dat er een knopje bestond om het soms gewoon even op "MUTE" te zetten.

Ik dacht, ik schrijf gewoon wat ik denk en voel, want ik “lijk” een hele vrolijke meid, denk ik zo. Tja, dat ben ik natuurlijk ook wel het merendeel van de tijd. Maar man oh man wat kan ik een zure verdrietige en hopeloze ziel zijn. Soms wel zo’n 2 weken van een maand. Wauw, oke dat is de helft van de tijd dus (dit heeft overigens wel te maken met een grote FACTOR in mijn leven genaamd hormonen waar ik dus echt MAAR echt allergisch voor ben), maar dat hoop ik jullie ook allemaal te kunnen vertellen in "mijn dagboek".

Dat is altijd de vraag die als eerste op popt in mijn hoofd elke ochtend. Want tja, het leven van een stylist is super leuk, maar niet constant. Nou dat is niet waar, voor Corona was de meid lekker bezig, soms wel vier klussen in een week. En nu, ja is het teringrustig en verveel ik me de pest pokken (excuse my language).

Ik vind het bizar! Ik probeer mijn vinger erop te leggen en beetje bij beetje begin ik het te begrijpen. Hoe verklaar je dat het elke maand hetzelfde liedje is?